Door Judith Sumitra Burton, vertaald door Hanneke Geraeds-de Vries.
Tijdens een Living Inquiries-sessie vanmorgen voelde ik me ‘wanhopig’. Dat kwam door de druk om meer geld te moeten verdienen. Het is een oude bekende voor mij, dat verhaal!
Voor vandaag, morgen en waarschijnlijk de komende paar jaar is er genoeg geld om rond te komen. Maar hoe moet het daarna? Ik moet meer verdienen, meer sparen, zorgen voor een goed gevulde bankrekening, zodat ik op mijn oude dag geen last zal zijn voor mijn familie!
Ik kon de druk van wanhoop in de linkerkant van mijn buik voelen. Twee kleine ballen van energie daar schenen te weten dat dit waar was – ze zetten me letterlijk onder druk om beter mijn best te doen, om iets extra’s te doen, om meer geld te verdienen. Ik bleef met mijn aandacht bij deze energieën, de twee kleine ballen, en stond toe dat ze met nieuwsgierigheid gevoeld werden. Waar was dit allemaal voor nodig?
En toen verschenen ze: ik zag deze twee kleine druktemakers van uilen, precies op die plek in mijn buik (ik had dit plaatje van de kleine uilen eerder in de week online gezien). Ik kon ze allebei zien en voelen, rondrennend in een poging wat energie op te wekken. Hoe meer ik met mijn aandacht bij deze kleine druktemakers bleef, des te meer ze op stripfiguren gingen lijken. Ik begon te lachen en mijn facilitator ook. Hun energie was aanstekelijk – zo authentiek druk, een hoop geblaat maar weinig wol.
Door het lachen kon ik me wat ontspannen. En toen ik mijn aandacht terugbracht naar mijn lichaam om op zoek te gaan naar deze ‘wanhoop om meer geld te verdienen’, waren deze kleine druktemakers van uilen vertederend en stil geworden.
Het werd me toen duidelijk dat als ik zo nodig een druktemaker wilde zijn en me een beetje zorgen wilde maken over geld of iets anders, deze kleine uilen er zouden zijn om samen met mij drukte te maken. We zouden rond kunnen stampen, onze veren kunnen pluizen en schelle kreetjes kunnen slaken, zoveel we maar wilden. En als we moe zouden worden van al dat gedoe, zouden we weer stil worden en tot rust komen.
Ah, hoe wonderlijk die inquiries!
